Doğaya yabancılaşan insan

Descartes ile her şey değişti. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. 6 yy. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. . Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. MÖ. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir.

Doğaya yabancılaşan insan

İnsan düşünen varlık olarak hiyerarşide üst sırada yerini almıştı. Descartes ile her şey değişti. “Düşünüyorum, öyleyse varım” (Cogito, ergo sum) ifadesiyle herşeyden şüphe etti, bir tek kendi aklından değil. . Kendimizi onun dışında hatta ona karşıt bir konuma yerleştirirken artık animist değil son derece mekanik bir diyolog kurmaya başlamış olduk. Doğanın denklemlerini çözerek onu aşmayı planlıyoruz. Bir çok filozofa ilham olmuş Herakleitos, doğadaki oluş, bozuluşa ve değişime dikkat çekti. Sen mi yoksa ben mi diyerek onunla girdiğimiz gizli savaşa kazanmayı hedefliyoruz. Yunanca phusis yani doğa kavramı, ‘fizik’ kelimesinin kökenidir. İşte bu doğadan uzaklaştığımız ilk kareydi. Artık insan düşünen bir varlıktı, matematik ve geometriyle zihinsel süreçleri açıklayabilirdi. Peki nasıl oldu da biz doğaya yabancılaştık ve onun içinde değil, onun dışındaymış gibi davrandık. Onun dualistik felsefesiyle zihin ve beden birbirinden ayrıldı. Doğa filozofları olarak adlandırılan düşünürler evrendeki düzeni ve ilkeleri anlamaya çalışmışlardı, ilk maddenin ne olduğunu sorarak evrendeki logosun ve aklın peşine düşmüşlerdi. Antik Yunan filozofları mitlerin efsanevi hikayelerini geride bırakıp doğanın nasıl işlediğine kafa yormuşlardı. 6 yy. MÖ. Tüm bedenler birer makine gibiydi. Doğayı anlamaya çalışan insan sonuçta fizik konusuna gelir.